Könlümün her yeri ağrıyır sensiz ,

Sensizlik en çetin işkence imiş!,

Yanında qedrini bilirdim ama ,

Ayrılıq andırdı vusal ne imiş ..

 

Sürür dadsız dadsız gündüzüm – gecem,

Özüm ayrılığa qerar vermişem

Gelmişem özüme min yol andıram,

Men seni ne qeder, neden sevmişem?!

 

Men aldım göylerin qatın bir be bir,

Çayları , çölleri ,dağları aşdım

Tanrının ellerin aldım elime

Doyunca kokladım , doyunca içtim...

 

Ter temiz aynasan , yaşam aynası ,

Senin gözlerinde özüme baxdım ,

Men seni tapandan , itirdim meni ,

Mendeki dertlerin peşin buraxtım.

 

Senden ayrı qalmaq çox çetin çox zor,

Sankı deryasından ayrılır balıq.

Senin hasretinde ,veten hasreti

Ölsem de ölmüşem, canına sağlıq. 9.9.2012/ Şarifeh Jafari